عصبی ام
نمیدونم چرا توی شهر ما دیگه خبری نیست
انگار نه انگار که حقی ضایع شده
مردم فقط در گوشی صحبت میکنن
دوشنبه 25 خرداد روزی که 2 میلیون انسان توی تهران در سکوت فریاد کشیدن اینجا در شهر من عده ای چنان شهر رو به اشوب کشیدن که تو تصور این ارامش فوری حتی از ذهنت عبور نمیکرد . یکی از ته دل میگفت کاش تموم نشه . یکی دیگه گفت کارشون تمومه رژیم افتاده.راهپیمایی آرام از انقلاب تا گلزار شهدا توی همون شلوغی ها گم شد .
حرکت بعدی هوشمندانه تر بود اما چه سود که جمعیت بسیار کم بود حدود 1000 نفر جلوی مسجد اعظم حسین آباد پنج شنبه تحصن سکوت به احترام کشته شدگان دوشنبه ی خونین تهران رو بر گذار کردن.
اما دیگه تموم شد
نمیدونم جمعیت سبز پوش عظیمی که 20 خرداد توی میدون نقش جهان و خیابون های اطرافش جمع شده بودن کجان؟ دست کم 200 هزار نفر اما انگار همه آب شدن رفتن توی زمین .
اعتراضات توی اصفهان کاملن رو به افوله
دیگه کسی الله اکبر هم نمیگه الله اکبر ها یی که از یکشنبه بعد از انتخابات شروع شد
همه عافیت طلب شدن
منم ترسیدم اما عصبیم نمیتونم کنار بیام . یعنی همه ترسیدن ؟ اما انگار همه عصبی نیستن کاش بلد بودم کنار بیام تا مجبور نباشم از شدت عصبانیت و ناتوانی توآمان 1ساعت دندونام رو به هم فشار بدم ...
شهر آرومه و شهروند ها ... کاش میشد بگم شهر آرومه اما شهر وند ها نه اما اینجا بعضی شهروندها از شهر هم اروم ترن
نمیدونم چی میشه که یک انسان بدین روز میوفته .. مکانیزم خیلی پبچیده ایه که ا گه آگاهانه و هدایت شده هم باشه بسیار نا جوانمردانه است
***
متاسفم که اینجا به خاطر مالیات بر ارزش افزوده بازار اعتصاب بود . اما واسه رایی که دزدیده شد .. واسه "ندا" هایی که پر پر شدن .. واسه خون هایی که ریخته شد .. کاری نکردیم
من چه توقعی دارم ؟ اینجا به خاطر مترو درختهای چهارباغ رو قطع کردن و جلو چشم مردم خیابون رو شخم زدن و هنوزم دارن میزنن ما اما اعتنایی نکردیم و نمیکنیم .
نمیدونم چی بر سر ما رفته !
نمیدونم چرا توی شهر ما دیگه خبری نیست
انگار نه انگار که حقی ضایع شده
مردم فقط در گوشی صحبت میکنن
دوشنبه 25 خرداد روزی که 2 میلیون انسان توی تهران در سکوت فریاد کشیدن اینجا در شهر من عده ای چنان شهر رو به اشوب کشیدن که تو تصور این ارامش فوری حتی از ذهنت عبور نمیکرد . یکی از ته دل میگفت کاش تموم نشه . یکی دیگه گفت کارشون تمومه رژیم افتاده.راهپیمایی آرام از انقلاب تا گلزار شهدا توی همون شلوغی ها گم شد .
حرکت بعدی هوشمندانه تر بود اما چه سود که جمعیت بسیار کم بود حدود 1000 نفر جلوی مسجد اعظم حسین آباد پنج شنبه تحصن سکوت به احترام کشته شدگان دوشنبه ی خونین تهران رو بر گذار کردن.
اما دیگه تموم شد
نمیدونم جمعیت سبز پوش عظیمی که 20 خرداد توی میدون نقش جهان و خیابون های اطرافش جمع شده بودن کجان؟ دست کم 200 هزار نفر اما انگار همه آب شدن رفتن توی زمین .
اعتراضات توی اصفهان کاملن رو به افوله
دیگه کسی الله اکبر هم نمیگه الله اکبر ها یی که از یکشنبه بعد از انتخابات شروع شد
همه عافیت طلب شدن
منم ترسیدم اما عصبیم نمیتونم کنار بیام . یعنی همه ترسیدن ؟ اما انگار همه عصبی نیستن کاش بلد بودم کنار بیام تا مجبور نباشم از شدت عصبانیت و ناتوانی توآمان 1ساعت دندونام رو به هم فشار بدم ...
شهر آرومه و شهروند ها ... کاش میشد بگم شهر آرومه اما شهر وند ها نه اما اینجا بعضی شهروندها از شهر هم اروم ترن
نمیدونم چی میشه که یک انسان بدین روز میوفته .. مکانیزم خیلی پبچیده ایه که ا گه آگاهانه و هدایت شده هم باشه بسیار نا جوانمردانه است
***
متاسفم که اینجا به خاطر مالیات بر ارزش افزوده بازار اعتصاب بود . اما واسه رایی که دزدیده شد .. واسه "ندا" هایی که پر پر شدن .. واسه خون هایی که ریخته شد .. کاری نکردیم
من چه توقعی دارم ؟ اینجا به خاطر مترو درختهای چهارباغ رو قطع کردن و جلو چشم مردم خیابون رو شخم زدن و هنوزم دارن میزنن ما اما اعتنایی نکردیم و نمیکنیم .
نمیدونم چی بر سر ما رفته !
ما مسخ شدیم...
کودتاچی
کودتاچی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر